Xosé Luís García Mato - Poesía - Artigos - Relatos - Contos

Vellez



Xa teño sulcos na pel ...
aróuma a vida
i o tempo sementóu nos regos fondos
semente de soidades.
Virá pró mes da sega a miña morte
seiturar o meu corpo de herba seca.
A colleita chamaráse señardá
e ninguén se lembrará de que fun home.
Enviar por correo electrónicoEscribe un blogCompartir en XCompartir con FacebookCompartir en Pinterest
Entrada más reciente Entrada antigua Inicio
Ver versión para móviles

Archivo del blog

  • ▼  2014 (49)
    • ▼  marzo (22)
      • Prego
      • Poema pra un fillo meu
      • Chámome Fidelidade
      • Cada verso unha morte
      • Relembro
      • Vellez
      • Bandeirante de ti
      • Na soidade do meu castro
      • Carta de lonxe
      • Despois de tí
      • Lembranza de Chao Ledo
      • Ti és coma Galicia
      • Conversa no camiño
      • Aritmética
      • Latexo
      • Agardando a túa lúa
      • Teño un corazón novo
      • Cando xa non esteña
      • ¡Ai, dor do camiño longo!
      • Cando pra sempre xa
      • Unha cunquiña só
      • Se cadra que non poda adeus decirche
    • ►  febrero (11)
    • ►  enero (16)
  • ►  2013 (225)
    • ►  diciembre (11)
    • ►  noviembre (14)
    • ►  octubre (35)
    • ►  septiembre (20)
    • ►  agosto (23)
    • ►  julio (28)
    • ►  junio (22)
    • ►  mayo (18)
    • ►  abril (12)
    • ►  marzo (16)
    • ►  febrero (14)
    • ►  enero (12)
  • ►  2012 (45)
    • ►  diciembre (8)
    • ►  noviembre (10)
    • ►  octubre (7)
    • ►  septiembre (7)
    • ►  agosto (7)
    • ►  julio (6)
  • Dando novas tuas (Limiar)
  • A prosa do Guedelliñas
  • Escribir en tempos difíciles
  • Obra Completa Poesía (Limiar)
  • Cartel-Presentación
  • Nota última
  • Imaxes
Ver todo mi perfil
Tema Fantástico, S.A.. Con la tecnología de Blogger.