Xosé Luís García Mato - Poesía - Artigos - Relatos - Contos

Na soidade do meu castro



Na soidade do meu castro
baixo a choiva do relembro
eu ollo un ceio sin páxaros,
unha paisaxe sin arbores,
un río quedo e lonxano.
I ollo non sei que tristura
nos ollos do meu paiaso.
Enviar por correo electrónicoEscribe un blogCompartir en XCompartir con FacebookCompartir en Pinterest
Entrada más reciente Entrada antigua Inicio

Archivo del blog

  • ▼  2014 (49)
    • ▼  marzo (22)
      • Prego
      • Poema pra un fillo meu
      • Chámome Fidelidade
      • Cada verso unha morte
      • Relembro
      • Vellez
      • Bandeirante de ti
      • Na soidade do meu castro
      • Carta de lonxe
      • Despois de tí
      • Lembranza de Chao Ledo
      • Ti és coma Galicia
      • Conversa no camiño
      • Aritmética
      • Latexo
      • Agardando a túa lúa
      • Teño un corazón novo
      • Cando xa non esteña
      • ¡Ai, dor do camiño longo!
      • Cando pra sempre xa
      • Unha cunquiña só
      • Se cadra que non poda adeus decirche
    • ►  febrero (11)
    • ►  enero (16)
  • ►  2013 (225)
    • ►  diciembre (11)
    • ►  noviembre (14)
    • ►  octubre (35)
    • ►  septiembre (20)
    • ►  agosto (23)
    • ►  julio (28)
    • ►  junio (22)
    • ►  mayo (18)
    • ►  abril (12)
    • ►  marzo (16)
    • ►  febrero (14)
    • ►  enero (12)
  • ►  2012 (45)
    • ►  diciembre (8)
    • ►  noviembre (10)
    • ►  octubre (7)
    • ►  septiembre (7)
    • ►  agosto (7)
    • ►  julio (6)
  • Dando novas tuas (Limiar)
  • A prosa do Guedelliñas
  • Escribir en tempos difíciles
  • Obra Completa Poesía (Limiar)
  • Cartel-Presentación
  • Nota última
  • Imaxes
Ver todo mi perfil
Tema Fantástico, S.A.. Con la tecnología de Blogger.