O
camiño que me leva
sempre
me leva pra tí.
Se
non fora ese camiño
eu
podía ser feliz
pois
cando penso que chego
máis
lonxe teño que ir.
¡Ai,
dor do camiño longo!
¡Longo
camiño sin fin!
¡Légoas
e légoas andando
pra
nunca chegar a tí!
¡Ai,
dor do camiño longo
que
sigo desque nacín!
O
camiño que me leva
non
sei si me levará
da
ribeira do meu río
á
ribeira do teu mar
pois
canto máis ando e ando
máis
lonxe de min estás.
¡Ai,
dor do camiño longo!
¡Fonda
e longa dor en min!
¡Camiñar
toda unha vida
pra
nunca chegar a tí!
Se
non fora ese camiño
eu
podía ser feliz.
No
camiño que me leva
hei
morrer coa señardá
pois
si dou un paso adiante
tí
das dous pasos atrás
e
dese xeito, ruliña,
a
tí non podo chegar.
¡Ai,
dor do camiño longo
que
fuxe diante os meus ollos!