Cuarto diálogo con Helena



-        ¡Helena ...!
-        ¿Qué, poeta?
-        E si eu non nacera ...
¿Quén che faría poemas?
-        Non sei. Cecáis outro calquera.



-        ¡Helena ...!
-        ¡Leria ... leria ...!
-        ¿E quén che fará versos
cando eu xa non esteña?
-        ¡Xa cho dixen, hom !¡ Outro calquera!

-        ¡Helena ...!
-        ¡Ben que teimas!
-        ¿E terán a mesma sinxeleza?
-        ¿E logo tí que pensas?
-        Penso que non. ¿E tí?
-        Eu penso que toleas.
Coma tí ...
hai millós de poetas.



-        ¡Mágoa de mín, entón!
-        ¡Mágoa de tí... soñador!